Kabul etmeliyiz.... ki ben hep bildim ..Kendin olmak ve muhtaç olmamak ....Çocukluğumdan bu yana tüm yakınlarımı kaybetmeme ve en yakınım babamın beni terketmesine rağmen
..hep onun kavgasını verdim ..Çocuklarımıda böyle yetiştirdim ..Hele babalarının ölümünden sonra adeta 'Atmaca '..oldum onları yetiştirirken ...Ve baş eğdirmedim kimseye onları ....Beni anlamaları zor ... ..Ailelerine ait olduklarını da biliyorum Ve asla onlardan muhtaç olarak bir şey istemedim ..Böyle geldim bu yaşa ..ben böyle yaşadım ..Hakkım için bile mücadele ettim ..Tabii şimdi kimseyi dinlemem ..Evet yalnız kalsam bile ...Ben benim doğrularımı ve felsefemi kendim yarattım ..Bedeline rağmen ..Ve acındırmadım kendimi ...Kader ne getirir bilemem ama . ..gücüm yettiğince böyle olmak istiyorum ...Şee....etini keser yerim kimseye minnet etmem ...Derler ya ..Diyet hikayesi vardır Ömer Seyfettin'in severim o hikayeyi ...Kolunu kesivermiş ....Evet düşüncelerimde yalnızım ama beni ben yapıyor ...ürettiriyor ..güçlendiriyor .evet yorgunum ama sevgi kaynağımı yenileme gücüm var benle olmak zor ama keyifli eğer beni yaşamak göze alınırsa !!??..benim dilimde benle konuşulursa... çocuklarım ..onlar benim parçam ama olsu işte ...ben böyleyim ...
