26 Şubat 2008

Bir Arkadaşa Mektup

Sevgili Genç Arkadaşım

 
Mantıklı ama politik anlamda bir değişim- gelişim gösteriyorsun .Hele bir kadın olarak  ne güzel . Bu  toplumsal davranış biçimi banada yansıyor   yada hissediyorum.Ve bu haliyle bana uygun gelmiyor .
Benim için insanlar kendi istekleriyle bir yere gelmeli ve bunun içinde tabiki mücadele etmeli 'Ben
istemiyorum' larla bir yerlere gelinirse insan 'kendi olamaz '.Kendini sorgulayarak ne istediğine karar vermeli     kendi gerçeklerine  karşı  daima cesur olmalı.Ve zaten bunların bilincindesin .!
Niye yazıyorum ? Çünkü  bana karşı net olamıyorsun ve rahat olamıyorsun ... Tabii kendi yorumunla çook haklısın . Ama bilmelisinki.....
Ben ne zaman nerde olucağımı çok iyi bilirim .Ve çıktığım zaman layık olurum  o yere .Topluma muhakkak bir  mesajım  olur .
Ve arkamda kimse varmı diye bakmam ve yapıcağım olaylarda  hele hele sevgimde ve dostluğumda senin  sevimli tabirinle 'kıyaklar' bana işlemez!
Sanat konusuna gelirsek yine benim için , ruhun içine işlerse sanat  sanattır.Üstünden akıp geçerse değil ...Ve çocukluğumdan itibaren piyano beni ifade etmeme ve toplumu aydınlatmama  aracı oldu . Ancak bu asil aleti küçük yaşta tanımak ister,eğitim ister kabiliyet ister .Ve bunun içinde çooook emek   ister ........ 
Çocuklarım ,amacım ve  yaşam sebebim .. Şükür olsun ..... Hukuk ve piyano mücevherlerim ....İşte zaman zaman üzüntülerde olsa  benim bağımsız  olmayı öğrendiğim ve  topluma yansıttığım   özgür dünyam .... Yaşadığım sevgiler de doğal beslenmelerim ..... 
Beni herkezin sevmesini istemiyorum . Ki zaten  insan  dediğim gibi kendisi olamaz.. o zaman . Beni anlamak için çaba gösteren dürüst ve zeki insanları .. ben bulurum ...... zaten  onlarda beni  farkeder...
  Seni  ben  çocuksu güzelliğiyle   inatçı aklıyla   gelişmeye hazır zekasıyla  içten  ve açık  kalpli olduğu, güldüğü  ,çocuklarını anlattığı zamanlar  için seviyorum......Onlar çok nadir olarak insanlarda kalır ..... Ve sende var ...
 Torunuma gösterdiğin ilgi için teşekkür ediyorum .Ve tabii bizim ailemizde  her zaman sevgi ve saygı ile karşılaşacağını daima bil ...
Evlatlarının mutluluğunu hep görmen dileğiyle .. Sana   tüm içtenliğimle  iyilikler başarılar  diliyorum

15 Şubat 2008

BEN ANNEANNEYİM...


Ben anneanneyim ...  Bazen şaka gibi geliyor  .....
Torunum Cemre'yi seviyorum ama annesiyle daha çok seviyorum ...Çünkü annesiyle dahada güzelleşiyor . Tabii babasıyla mutluluğu tamamlanıyor ve ben onları hep bir arada daha çok seviyorum .Hafta geçince dayanamıyorum bir koşu Emirgan ....Şimdi her sese  başını  döndürüyor ..oyuncak gibi .. çook sevimli ...  sonra annesinin memesini emmesi .. birisi konuşunca bırakıp laf dinlemesi  .Bunları seyretmek , paylaşmak .....  Beni aralıklı  gördüğu için ilk andaki şaşkınlığı, kucağıma alıyım deyince  dudağını büküp ağlaması ....babasının sesine  bakıp  ençok ona gülmesi .. ben bu sevgileri çook seviyorum   Cemre'nin gelişimini kaçırmak istemiyorum .. Hele annesinin o üzerine bağladığı şeyle kucağında yürüyüşe çıkmıyormuyuz  bayılıyorum .Rüzgarda  nefesini ayarlıyamıyor  pek kızıyor ..ve güneştede yüzü buruş buruş oluyor.....Günden güne  büyüyor .. .. Ellerinin hareketleri .. yumuk yumuk .....Aguları..  Bilinçlenmesi  .... Gözünün renginin değişimi saçlarının dökülüp yerine yenilerinin çıkması   ..Birde yanımda toka taşıyorum  hehehh.. bir tutam saçını alıp tepesine fıskıye gibi tutturmak  ayyyyyy çok hoşuma gidiyor . Sevimli  zümrüt gözlüm...... Hasılı torunumla kızlarımın bebekliklerini hatırlamak ve  torunumu  kıvırcığımla  yanyana  sevmek ne güzel ....

SKYPE DENEN ŞEY......


Gurbet Heyecanım Kızım
Skyp denen şey neyse her an bağlanıyor .Ve tabii ücret çook az ... bende her yeni öğrendiğim bu şeylerle  kızım İpek ile  her an konuşuyorum .İnternetteysem yeşil'i görmiyeyim bende bir heyecan .. ilk gibi  herşey ... veya telefon çalıyor 'anne koş ' komutunu aldımmı? cıva gibi oluyor  internete akıyorum adeta  ..  O komutu dışarda bile alsam aynı heyecanla  eve koşuyorum ...kendisini görüyorum bir heyecan ..... Bende  acele söyliyeceklerimi yazdığım notlardan sorucaklarımı anlatıcaklarımı birbir sıralıyorum ... sonra düğünü için yaptığım hazırlıkları anlatmaya .. kızımda heyecan içinde talebelerini konserlerini yeni tanıdığı insanları  anlatıyor birbirimize aldıklarımızı gösteriyoruz ...Manhatten'da   veya Central Park'taysa arıyor paylaşıyoruz  hayatlarımızı uzakta olsa.... Tabii ben yine heycanlanıyorum .... Ordaki beraberliklerimiz aklıma geliyor ......bir heyecan kızım  benim .. sanki ben çok sakinim heheheh   ...Ama sabahları olursa pek sinirli oluyor kereta ...Tabii genelde görüşmeler  onun sabahı   bizim akşamımızda  oluyor  ...... bu yaşta neler öğrendim gördüm .. onlarla beraber yaşadıklarını paylaşmak için olsun ne güzelllll..Yoldan bağlanıyor trende otobüste  hem gidiyor hem konuşuyoruz  onu uzun saçlarıyla koşa koşa  gurbette çalışkan yaşantısını düşlüyorum .... işte skype denen şey .. bir heyecan  benim için ..  bir korku tabii  bazen telefon küt diye kapanınca kayboluyor .. birdenbire ...  herşey   gidiyor kalakalıyorsun ekranın karşısında skype denen neyseney  ...... ama olsun işte .... Ayrılmak yinede zor oluyor ..... olsun yinede  benim kızımı yakınlaştırıyor ya ....!!!!!!!!