Onyedi yıl önce ...Kale miz yıkıldı ..Heme baba ve anne olmak ....Hayat STRATEJİSİ...ASKERİ DEYİM AMA benim için HAYAT ı ..yönlendirmek,gütmek... Ve kaleyi yeniden kurmak .... içinde yaşıyan çocuklarımı kırmak pahasına yanlışı ve doğrusu ile o kaleyi korumak ve güçlenmek için doğal olanı yapmak.....ve ilk kızım Petek 'in çocukluğundaki yalnızlığı içim acıyarak anlamak ..ve kızımın bunlarla başedebilmesi için yapmaya çalıştıklarım ve küçük kızım İpek 'in bu kaosta kendisini bulmasını sağlamak için olan desteğim ve çocuklarımın bunları başarma gücü .... ...Kendini yaşamak ..ve bunu bedelini hissedip en aza indirmeye gayret edip çocuklarının sevgisini kaybetmemek ...YALNIZ AMA ÇOK hala biraz görevi olan ...bu kale içerden ''''!!!!örselenirse dayanma gücü azalır ..Hep savunmada kalmış ..alt yapısını sağlam tutmuş bu kalenin hala bayrağı dalgalanıyor ..Bırakın dalgalansın benim işte ..desin ...ne zararı var değilmi !!!??? Petek ..İpek kızlarım ..doğdukları zaman benim olan seviceğim ve sevgimi vericeğim tek güzel şeydiler ..ve hep öyle kaldılar ....
