... Sevgileri şefkat içermedi .. ama tutku derecesinde ve zaman zaman marazide olsa tek sevgileri idim ben ağabeylerimin ve annemin ..Onları hiç bırakmıyorum ... Bu üç acılı insanın arzularını kendi çocuklarımla gerçekleştiriyorum .. Yapamadıklarını yapıyorum ....Onların sevgilerinin bizi koruyacağını düşünüyorum . Annemin sen güçlüsün kızım dediğini unutamıyorum ... .... Huzur içinde yatsınlar .... Mücadele ederek ...maalesef babamın doksan yaşında yaptığı evlilikten ... canımızı ve dava neticesinde kutardığım hakkımız olan daireleri ve annemin evini ..... onlarında sevineceğini düşünerek....... annemin çok sevdiği Yeşilköy'deki şimdi benim oturduğum evinin bahçesinden kopardığım çiçekleri götürürüm zaman zaman...Genç yaşta kaybettiği büyük oğlu Savaş.. ölümünden sonra kaybettiği küçük oğlu Barış'ın arasında yatıyor .. Gerçek bir İstanbul kültürüne sahip babam.... köklerinin geldiği Varna' yı özlemenin ve genç kadın düşükünlüğünün ve annemin ve ağabeylerimin ahlarının bedelini.... oralı yanlış genç bir hizmetli kadınla annemin ölümünden onbeş gün sonra evlenerek yaptı .... Babamı kurtaramadım ... malvarlığı vardı ve kadın evimizi yapan mütahitle bir hareket ediyordu ...........şimdiki yalnızlığı.. kendi tabiriyle döllerinden uzakta ... işte bunların bedeli ..... Neler görücekti .. torununun çocuğunu .. çok sevdiği ve bana ilk notlarını öğrettiği ...piyano ile başarılı olan küçük torununun konserlerini.... daha neler neler ......