01 Ekim 2008

Annem Oğullarını Yanına Almış .. Kabrinde Yatıyor ..... Edirnekapı Şehitliği....

 ... Sevgileri şefkat içermedi .. ama tutku derecesinde ve zaman  zaman marazide olsa tek sevgileri idim ben ağabeylerimin ve annemin ..Onları hiç bırakmıyorum ... Bu üç acılı insanın arzularını kendi çocuklarımla gerçekleştiriyorum ..  Yapamadıklarını yapıyorum ....Onların sevgilerinin bizi koruyacağını düşünüyorum . Annemin sen güçlüsün kızım dediğini unutamıyorum ...  .... Huzur içinde yatsınlar ....  Mücadele ederek ...maalesef babamın doksan yaşında yaptığı evlilikten ... canımızı ve  dava neticesinde kutardığım hakkımız olan daireleri ve  annemin evini ..... onlarında sevineceğini düşünerek....... annemin çok sevdiği Yeşilköy'deki  şimdi benim oturduğum evinin  bahçesinden kopardığım çiçekleri götürürüm zaman zaman...Genç yaşta kaybettiği büyük oğlu  Savaş.. ölümünden sonra kaybettiği küçük oğlu Barış'ın arasında yatıyor .. Gerçek bir İstanbul kültürüne sahip babam....  köklerinin geldiği Varna' yı özlemenin  ve genç kadın düşükünlüğünün  ve annemin ve ağabeylerimin ahlarının bedelini.... oralı  yanlış genç bir hizmetli kadınla annemin ölümünden onbeş gün sonra evlenerek  yaptı .... Babamı  kurtaramadım ... malvarlığı vardı  ve  kadın evimizi yapan mütahitle   bir hareket ediyordu ...........şimdiki yalnızlığı..  kendi  tabiriyle döllerinden uzakta ... işte bunların bedeli .....  Neler görücekti .. torununun  çocuğunu .. çok sevdiği  ve bana ilk notlarını öğrettiği ...piyano ile başarılı olan küçük torununun konserlerini.... daha neler neler ......