03 Temmuz 2010

Ölümler..... Acıların Harmalandığı Yaşam ve.....Buruk Sevinçler.........

Annem ...Babam Nasıl Sevimliler........

Ayyyy içim çok dolu ... Acılarımı kendimle paylaşıyorum .. Ama biliyorumki sevgi yeteneğim haksızlıklar karşısında son derece dirençli ... Babam 90 yaşında yaptığı seçimin bedelini ödedi .. Evet ben şeytani bir zekayı ve ona yardım edenlerle birlikte yenebildim ...Şimdi torunlarımın bana sarılmasını istiyorum .... Ne güzel bir sevgi ... Kötülüklerle mücadele ettim ... Yorgunum ama inanıyorum iyiliğe ve akla birşeyler yardım ediyor ...

Erkeğin doğasını kadınlar yönlendiriyor ... Onlar karşı cinse çoğu zaman tek anlamda yöneliyorlar ... Biz onları sevgiyle beslersek verimlilik alıyoruz . Ama maddi beklentiler
için yönlendirirsek onları kötülük yumağı haline getiriyoruz ... İşte babam böyle bir anlamda torunlarını ve beni yaşıyamadı .... Oğullarını kara toprağa gömdü .Onlar anneleriyle yan yana kabristanda onu beklediler ... Ve sırası geldiğinde gitti .....
Onu anlıyorum .. Anladıkça yazmak istiyorum .. Çünkü onu tercihleriyle bırakmak zorundaydım ........Öldüğümde bana arkamdan piyano çal diyen ve bana öğretmek için çaba sarfeden babamı kaybettim ... Ve gerçekten ölen sevdiklerimi daima piyanomla veda ettim ...
Süha, eşimin ölümünün ardından kızım İpek ile verdiğim konser ve ağabeyimin ölümünden sonra her gece bir yerde piyano çalmam ve babamın ardında....... ona vedam yine piyano ile oldu .....