Ayyy Cemre bir yaşında .. Onun benim evimde varlığı evimi canlandırıyor.... ........' Cemre beni bulamaaaaaaz' deyip bu yaşımda üşenmeyip saklanıp onun beni bulmasını görmek ,gülüşünü duymak ve tabii bana acele sarılmasını yaşamak .... çok güzel bir duygu ..Pıt pıt...minicik ayakları ile koşması ..Benim kitaplarımı fotoğraflarımı minik elleriyle karıştırması..istediğini yapmayınca ellerindekini acele yere atması Pamuk kediye gidelim diye elimi tutarak arka odaya götürmesi ... Hangi birini anlatıyım ... Piyano da çocuk şarkıları çalıp onun dansetmesini seyretmek.. sevdiği meyvaları yedirmek .. hele üzümü tek tek koparıp tane tane yiyişi dayanılmaz sevimlilikte ... İşte benim evimdeki küçük insan .. güzel torunum Cemre.......
