Bazen anne olarak evladınıza sığınmak istersiniz ...onların sizi hep yanlış bulmalarına rağmen!!!hep kendinizi sorgulamışınızdır ...gayret etmişinizdir ..ve bir bakarsınız toplumun genelin söyledikleri ile sizi karşılarlar ... Aradıkları zaman sadece' iyiyim '..demen gerekir ..Ölmediysen :::mesele yoktur ...asla bir şeyleri paylaşmamalısın ..işleri çoktur ..'aynı şeyler! diye sözünü kesilir .. ve çok değer verdiğiniz herşeye ve üzüntülere alayla bakarlar .... Ve size gelmeye , dinlemeye dahi
vakitleri yoktur .....Şaka yollu 'Huzur Evi'ni gösterirler ..Hele mesleğiniz hiç yoktur...onlar için ..Yapabildiklerimi çok kolayca yapabileceklerini söylerler ..Hele bunları size büyük evladınız yaparsa .....İçimi acıtıyor ...Hak ettiğimi düşünmüyorum ...Onlar öyle düşünsede .....Ve onlarda olduğunuz zaman bazen yedikleriniz boğazınıza dizilir ....İşte öyle bir şey .....Hala yaşıyorum .. Onları sevdim ve onun için ailelerini sevmeyi öğrendiler ...Çabaladım ..çabalamayı öğrendiler ...daha neler .....Hevesimi kırdılar...kalbimi kırdılar ....Göz yaşlarımı tutamıyorum ...Her şekilde yazdım söyledim ..anlamadılar ...Annelerini saymadılar ....İŞTE BİR HİKAYE ....
